KOR E HAMMAREN, EDVARD?

Kor er hammaren, Edvard, du treng han vel no

når døra skal spikrast igjen?

For i utbygda, Edvard, skal ingen mann bo.

Du skal reise til byen, min venn.

*

Og sjarken din, Edvard, ka gjer du med han

no når garna for godt heng på hjell?

Ta mesanen punn armen, sett sjarken på land.

For kvar fiskar er tid å ta kveld.

*
Og det nyharva stykkjet bak fjøsen ein stad,

det får småbjørka få att til års.

For det veit du då, Edvard, du skal herifrå.

Du skal aldri meir stampe til gårds.

*
Du skal aldri meir drage eit nattstie bruk,

hive uer og torsk kvar for seg.

Og det hjelp ikkje, Edvard, å lengte seg sjuk.

Industrihallen ventar på deg.

*
Industrihallen ventar, bruk hammaren godt,

og få sjarken i støa fortøyd.

Det du pusla med, Edvard, det vart altfor smått.

Økonoman’ er dårleg fornøyd.

*
Dei har avgjort, du Edvard, innpå eit kontor,

at den bygda du bor i skal bort.

Men det kunne du vanskeleg vete i fjor.

Då var val-friar-løftet for stort.

*
Og den fjøsen du bygde på lovnad om veg,

han får du la stå der han står.

Og den jorda du pløydde som stort gledde deg,

ho blir liggande usådd i år.

*
Sei til kjerringa, Edvard, når alt er gjort klårt.

Ta fra såkornet, bak oss eit brød.

Vi skal feire vår avskjed, om enn det er sårt.

I fabrikkhallen trengs ikkje frø.

Jahn-Arill Skogholt